Мишима Юүкио-"Кёокогийн байшин"

Зохиол унших баяр, баяслын нэгт өөрийн доторхи бараан,булингар"-т дүйн илэрхийлэх  үгийг олдог явдал юм.

Энийг нийтлэл дээрээс ч олж болдог боловч үнэхээр л алдартай зохиолч гэж дуудуулдаг хүний бичсэн, ирлэгдсэн  үг гэдэг бол гүнээс гүн сэтгэлд шингэдэг билээ.

Миний Мишима Юүкиогийн зохиолыг залууст зөвлөхийн учир нь,тэрээр зохиолын гоц авъяастнаас гадна афоризмын  гоц авъяастан болохоор тэр юм.

Афоризм гэдэг нь Япон хэлээр ,,сургааль үг,,гэдэг.
Толь бичгээс үзвэл сургамжын утгатай богино хэлц үг гэсэн байна.

Мишима Юүкиогийн хэмжээнд амьдралын тухай,эр эмийн тухай чин үнэнийг хэлж илэрхийлсэн зохиолч үгүй бизээ?

Над мэт нь зохиол бичихдээ ,яаж ийгээд энэ афоризмыг чөлөөтэй ашиглахыг боддог ч ,олигтой болж өгдөггүй .

Эрдэнэсийн чулуу адил гялтаганаастай богино үгийг олж гаргах гэдэг, эхлээд өөрийн амьдралын гүн ухаан ,онцгой хурц хараатай байхгүй бол болохгүй,за хэдийг нийлүүлж бичсэн байлаа гэхэд,олныг оруулвал зохиол маань номлолорхуу болчихно.

Мишима Юүкиогийн зохиол гэдэг бол том долгиотсон сэдэв,нарийн бүрдэл бүхий афоризмыг эвтэйхэн холбож,гайхамшигтай найрал хөгжмийг бүтээдэг.

Тэрчлэн,Мишима Юүкио нь богинохон амьдралдаа маш шилдэг бүтээлийг хэд хэд төрүүлсэнээс ,энд авч үзэх ,,Кёокогийнбайшин,, гэдэг бол харьцангуй үнэлгээ нь тийм ч өндөр биш....гэлээ ч,энэ дотроос насан туршдаа мартамгүй үгийг хэдийг олж авсан билээ.

Нэгэн бүсгүйн хайр дурлалыг үзэх үзлийг Мишима ингэж илэрхийлж байна.

,,Тэр бүсгүй яавал эр хүн өөрөөс нь залхахыг сайн мэдэж байлаа.
Гэлээ ч тэрээр эрэгтэйг залхаахдаа  өчүүхэн ч залхаагүй байсийм,,

Би энэ үгийг олоод маш их гайхсан.
Энэ ёстой л би бусуу?

Хориос гуч хүрэх үеийн би бээр,төстэй зүйлийг давтаж байж билээ.
Ингэвэл тэгнэ гэж мэдсээр атал,бас л өмнөхтэйгээ яг адил үйлдлийг давтаж  орхино.

Би энэ байдлаа өөрийн дур булаам хийгээд бодлогогүйнх гэж бодож байсан боловч энэ үгийг олоод бүгдийг ойлгосон.
Ойлголоо гээд юу ч болохгүй ,гэхдээ ийм оносон хэллэгийг мэддэг,мэддэггүй байхад түүний дараахи санаа,бодол нэлээд ялгарч ирэх ёстой.

Энэхүү,,Кёокогийн байшин,,бол Мишимагийн гучин дөрөвтэй үеийнх нь бүтээл юм.

Энэ гучин дөрөв гэдэг насыг бодоод үзэхэд л,тэрээр хичнээн мундаг зохиолч вэ гэдгийг ойлгоно бизээ?

Одоо л их утга зохиолч мэт хэлэгдэж буй Мишима боловчиг,залуудаа бол нэлээд хөнгөн хийсвэр зугаа цэнгэлд (entertainment)  ойр юм бичиж байв.

Бүр Мёожёо(залуусын сэтгүүл)д бичсэн зүйл хүртэл байдаг.

,,Кёокогийн байшин,,бол энэ урсгалын нэгд тооцогдож ,утга зохиолын үнэлгээ нь түүний бүтээлүүдийн дотор тийм ч өндөр  гэж хэлж боломгүй юм.

Тэрийг тусад нь авч үзсэн ч тэр,энэ номд ч бас үнэхээр сэтгэл татам сургамжтай үгсийг оруулж өгсөн байдаг.

Үйл явдал Щёовагийн хориод(1945) оны төгсгөлөөс гучаад(1955) оны хооронд өрнөнө. 

Энэ үед ч гэсэн тэргүүн эгнээнд алхах сайхан залуус бол мэдээж байх.
Дайны гамшгаас үлдсэн Щинано хотын орд харшид Кёоко гэдэг авхай амьдарч байлаа.

Нөхрөөсөө салсан тэр бүсгүй балчирхан охинтойгоо амьдрах бөгөөд,тэднийхээр түүний таашаалыг хүртсэн хэдэн эрхэм морилон ирж, одох бүлгэм байгуулжээ.

Боксын тамирчин,гоо үзэсгэлэнт шинэхэн театрын жүжигчин,маш баян эцэгтэй хэрнээ сонирхолоороо цэнгээний газрын ширээний үйлчлэгч хийж буй бүсгүй,шилдэг худалдаачин,шинээр гарч ирсэн зураач гэх мэт...

Үзэл санааны хувьд ёс суртахуун болоод бялдуучлалын яг,таг нийлэмжгүй ,хамгийн гол нь сэтгэл булаам хүмүүс гэдгээрээ нэгдэж буй.

Тэглээ гээд,сүүлд нь гарч ирэх ,,Наран үндэстэн,, шиг дур зоргоороо гэгдэх гэнэн цайлган зантай гэсэн үг биш юм.

Сэхээтэн нь сэхээтнийхээрээ,тамирчин нь тамирчныхаараа энэ ертөнцийн мөхөл гэдэг зүйлд итгэдэг.

Мишимагийн өвөрмөц,хурц,тод,гоо үзэмжтэй Афоризм (оновчтой  үг) нь гарч буй дүрийн хэн бүхэнд оногдон,олон янзын нарийн ялгааг бий болгодог.

		Мишима Юүкио(1925-1970)

Тэрээр ханыг нэвтлэн гарах шидтэн мэт,эмэгтэй хүнийг нэвтлэн гардаг болой.

Ханын шавар ч,?ч түүнд ямар нэгэн?г өгч чадаагүй юм.Урлагийн мэдрэмж ер үгүй хүн ,өөрийн аль байгаагаа урлагийн зүй тогтолтой албан хүчээр адил болгох гэсэн хандлага байсан.

Надад бол хобби биш боловч ,.... болгоход ахадмаар дотно эрэгтэй найз хэд хэд бий.
Тэдэнтэй нэг, нэгээр нь болзоход их зугаатай байдаг билээ.
Сэтгэл тайвширдаг юм.

Түүний тухайд гэвэл ийм дүрслэл байдгийм.

,,Дурлалцахгүй байна гэдэг ямар аз жаргалтай хэрэг вэ? 
Ямар гэр бүлэрхүү дулаан уур амьсгал вэ?,,

Мишима гэдэг хүн үнэхээр намайг ойлгож байна шүү гэж  би дураараа дотно сэтгэлээ их зохиолчид зориулна.

Санаа нэгдлийн хамгийн ?эхлэл болой. 

(орчуулсан.А.Дайрийжав)