Саяхан нэг танилынхаа хүсэлтээр эхийн тухай нэгэн сайхан Япон дууг чадан ядан орчууллаа.
<<Каасанно-үта>> буюу <<Эхийн дуу>> хэмээх уг дуу нь 1956онд зохиогдсонбөгөөд 2007 (Япон тооллын Хэйсэйгийн17дугаар) онд Япон улсын соёлын яам,бүх Японы эцэг эх,багш нарын зөвлөлгөөнөөр(PTA=
Parent-Teacher Association) сонгон шалгаруулсан <<Ард түмэнд хайрлагдсан зуун дуу>>ны нэгээр шалгарчээ.
http://en.wikipedia.org/wiki/Nihon_no_Uta_Hyakusen
Алс нутагт суугаа аав,ээжий хоёр,төрсөн нутгаа үгүйлэн санаж дуулсан гунигтай ая,хэмнэлтэй энэхүү дууны түүх нь дууг зохиогч Күбота Сатошигийн өөрийнх нь амьдралаас улбаатай.
 |
| Күбота Сатоши |
1935ондТокёохотынСүмида дүүргийн нэгэн тавилгын дэлгүүрийн эзнийд төрсөн Сатоши хүү Нагано мужын Кайсай ахлах сургуульд орсон боловч зохиолч Дазай Осамүд зовнихдоо гутранги үзэлд автах болж,хичээлээ таслан,архи,тамхи,киногоор сурагч насаа солив.
Үеийн нөхөд нь нэртэй их сургуульд элсэн одоход Сатоши утга зохиолч болохоор шийдэн,Васэдагийн их сургуульд төлөх элсэлтийн,сургалтын төлбөр гэж бэлдэж, хадгалсан ээж аавынхаа мөнгийг өвөртлөөд гэрээсээ дайжжээ.Хямдхан саранпай муу байр хөлсөлж, ажил хийнгээ,дуу хөгжимд ч бас дуртай байсан тул Сайтама мужид найрал дууны чуулгад дагалдан дуулагчаар оров.Гэвч цалин хямд,мөнгөгүйгээс олон янзын ажил хийж, амь амьдралаа залгуулах хэрэгтэй болсоноор зохиолч болох замаас ухрахад хүрэв.Яг тэр үед Коммунист намын <<дуу хоолой хөдөлгөөн>>д эрхгүй татагдсан олон залуусын нэг нь Сатоши юм.Маш хөгжилдөнгүйгээр Орос дуу дуулж буй тэдний үйлсэд нэгдэхээр утга зохиолч болох мөрөөдлөө орхин Коммунист намд элсчээ..
Мөн тэр үеэр бага ах нь эцэг эхийнхээ хүсэлтээр дүүгээ хайж,байгаа газрыг нь олсоноор Сатоши алс хол нутагт суугаа ээжээсээ илгээмж хүлээж авах болов.
Идэх дуртай зүйлсээс нь аваад,ээжийнх нь нэхсэн цамц,<<Биеэ сайн бодож байгаарай>> хэмээнзахиж бичсэн захидал нь байдаг байв.
Үеийн найз нөхөд нь хэдийнэ сургуулиа төгсөн том нэртэй албан газар,компанийн ажилтан болоод байхад Сатоши баян хуур цээжиндээ эгэлдэргэлээд улс даяар хэрэн явж, дуулах арга барил зааж байсан юм.
Эхийн дуу бол Сатошигийн тийнхүү хэрэн хэсэж амьдарч явахдаа ээжийгээ,эх нутгаа үгүйлэн санаж,зохиосон дуу билээ.
Нэгдүгээр бадагт ээжийнхээ захиаг өгүүлнэ.
Харин дараагийн бадагт аавынхаа тухай,
....Аав минь үүдэнд завилаад сүрэл давтах ажилтай
Аяа хүү минь хичээгээрэй дээ...
гэсэн нь гэрээс дайжин,сургуулиа орхисон хүүгээ зэмлэлгүй алсаас дуугайхан хайрлаж,хүлээсэн аавыгаа дурсан бичсэн боловуу.
Удаахи бадагт
...Хүйтэнд осгоруутсан гартаа ээжий минь
Хүнсний Мисо-гоо түрхэж эмнэдэг
гэсэн байна.
Өвлийн хүйтэнд ч гар хумхилгүйажилласаар гарын арьс ньсайртаж,осгорууртан хагарсаныг дүрсэлжээ.Япончууд эрт дээр үед уламжлалт анагаах ухаанд Мисо буюу бидний Солонгос,Хятад киноноос сайн мэдэх болсон буурцагыг нухаж,эсгээж дарсан Жан(=Мисо)-г өргөн хэрэглэж арьс хуурайшиж хагарах,түлэгдэлт зэрэгт түрхэж хэрэглэн,эдгээдэг байжээ.
Олонд хайрлагдсан энэхүү дууг орчуулна гэдэг мэдлэгийн хувьд үнэхээр амаргүй байсан тул олон дахин сонсож,олон хувилбарт буулгаж,аль болох Монгол хэлээр дуулахад ч эвтэй байхыг бодолцон,үг үсгийг сольж удаа дараа орчуулгад гаршсан ах эгч,найз нөхдөөсөө зөвөлгөө авч байж,чадан ядан эвлүүлсэн билээ.
Алдаа мадаг байгааг мэдэвч.нэгэнт энэ дуутай учиран танилцсаных,та бүхэндээ бас танилцуулъя гэж шийдсэн нь энэ билээ.
Таалан болгооно уу.
<<Ээжийн дуу>>г Монгол хэлэнд буулгахад санаа оноогоо харамгүй хуваалцсан Г.Алтангэрэл ах,орчуулагч Сүрэн эгч,Абирү эгч,Баясгалан,найз А.Намууннартаа чин сэтгэлийнталархал илэрхийлье.
http://duarbo.air-nifty.com/songs/2007/08/post_6bee.html
